Լինում է ,չի լինում, մի դդում է լինում։ Մի անգամ դդումը սառնարանում իր ընկերների հետ խաղում էր։ Մութը ընկավ և նրանք գնացին քնելու: Նրանք քնեցին։ Գիշերը ճնճղուկը սառնարանից վերցրեց մի դդում և գնաց սար։ Առավոտյան նրանք փնտրում էին դդումին, բայց չէին գտնում։ Դդումը որոշեց գնալ փնտրել դդումին։ Նա ճամփա է ընկնում։ Չգիտեր որ կողմ գնա և նա ընտրեց հեքիաթների ուղղությունը։ Դդումը ճանապարհին հանդիպեց Անբան Հուռուն։ Հուռին պարկած մաստակ էր ծամում։ դդումը հարցնում է թե արդյոք նա տեսել է ճնճղուկին։
-Այո։ Նա գնաց սարի կողմ։
-Շնորհակալություն ,-ասում էդդումը և շարունակում է ճանապարհը։ Գնաց-գնաց հասավ Սուտլիկ որսկանին։
-Դո՞ւ տեսել ես ճնճղուկին։
-Այո նա գնաց սարը
-Շատ լավ և նա գնաց հասավ սարը ։ Հասավ սարը տեսավ ճնճղուկին և ասաց, որ ետ տա դդումին։ Ճնճղուկը սկսում է ճլվլալով ասել․
-Եթե ուզում ես դդումին պետք է իմ հետ կռվես։
-Կկռվեմ եթե ուզոիմ ես։ Նրանք սկսեցին կռվել առաաջինը դդումը մի լավ խփեց իսկ ճնճղուկը ընկավ հատակին նա գտավ դդումին և նրաք միասին փախան։